Συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια από την υπογραφή της Σύμβασης Ραμσάρ, στην ομώνυμη πόλη της Περσίας, για την προστασία των υγροτόπων. Στην Ελλάδα αυτές οι επετειακές ημερομηνίες συντηρούν απλά το αρχείο των δελτίων τύπου μερικών οργανώσεων και κάποιων υπουργείων, χωρίς να γίνεται καμιά ουσιαστική δράση για την προστασία και διαχείριση των πολύπαθων υγροτοπικών οικοσυστημάτων της χώρας μας.
Σήμερα βλέπουμε το Υπουργείο Περιβάλλοντος να ακολουθεί τη λογική της «ονοματοθεσίας» και να ανακηρύσσει σωρηδόν προστατευόμενες περιοχές, αλλά χωρίς διαχείριση. Παράδειγμα τραγικό η περίπτωση του υγροτόπου της λίμνης Κορώνειας όπου εδώ και χρόνια είναι α) υγρότοπος Ραμσάρ Διεθνούς Σημασίας β) Εθνικό Πάρκο γ) περιοχή Natura2000 δ) Ζώνη Ειδικής Προστασίας ε) Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά στ) Καταφύγιο Άγριας Ζωής…. Έχει και λειτουργεί α) Φορέα Διαχείρισης β) Κέντρο Πληροφόρησης….. έχει ψηφιστεί η ΚΥΑ για την ανακήρυξη Εθνικού Πάρκου για την προστασία του υγροτόπου… και πολλά άλλα εύσημα… αλλά η λίμνη Κορώνεια είναι απλά ένας βούρκος (όποτε έχει νερό), βρίσκεται σε απαράδεκτη κατάσταση υποβάθμισης, η δε χώρα μας κινδυνεύει να καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με ημερήσιο πρόστιμο 100.000 ευρώ.
Το αποτυχημένο λοιπόν μοντέλο ανακήρυξης προστατευόμενων περιοχών, καθ’ υπόδειξη κρατικά χρηματοδοτούμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων, αλλά και της μη εφαρμογής διαχείρισης συνεχίζεται. Το 100% των υγροτόπων της Ελλάδας απειλούνται με υποβάθμιση και καταστροφή ακόμη.
Για αυτό το νόημα μιας παγκόσμιας ημέρας υγροτόπων πρέπει να είναι η άμεση εφαρμογή μέτρων ολοκληρωμένης διαχείρισης τους και όχι η «ονοματοθεσία σε προστατευόμενες περιοχές» και ούτε η κρατική συντήρηση μιας βιομηχανίας μελετών.
ΠΗΓΗ: diananews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου