Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ SOS

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι κάτοικοι της  Αμφιλοχίας μαζεύουν ψάρια με τις απόχες, από την θάλασσα της περιοχής τους.
Το φαινόμενο αυτό που οι ντόπιοι το ονομάζουν «μπαντάρισμα της θάλασσας» επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την χειμερινή περίοδο όταν επικρατούν ισχυροί άνεμοι, οι οποίοι διαταράσσουν την στρωμάτωση των νερών του κόλπου με αποτέλεσμα οι ανοξικές μάζες να ανέρχονται προς στην επιφάνεια και τα ψάρια ημιλυπόθιμα να καταφεύγουν στα ρηχά για να βρουν λίγο οξυγόνο. Τα ψάρια αυτά δεν ψοφάνε αλλά μετά από μερικές ώρες παράλυσης επανέρχονται και προσπαθούν να βγούν από τον κόλπο στο Ιόνιο.
Είναι η 5η φορά που συμβαίνει φέτος στην περιοχή της Αμφιλοχίας όταν επικρατούν ανατολικοί άνεμοι και συμβαίνει επίσης στο Μάζωμα Πρέβεζας όταν επικρατούν βορειοδυτικοί .
Η Ομοσπονδία μας σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών διέγνωσε το πρόβλημα έλλειψης οξυγόνου τον Αύγουστο του 2008 και αυτή ήταν η αιτία του μαζικού θανάτου 1.000 τόνων ψαριών στις ιχθυοκαλλιέργειες του Μενιδίου το Φλεβάρη του 2008. Μαζικούς θανάτους είχαμε επίσης το 1992 και το 1998. Το ίδιο πρόβλημα διέγνωσε και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το 2009. Επίσης τον Αύγουστο του 2010 το δίκτυο ΩΚΕΑΝΟΣ του Πανεπιστημίου Πατρών διέγνωσε ότι το πρόβλημα αυτό επιδεινώθηκε σε σύγκριση με τις μετρήσεις του 2008.Η έλλειψη οξυγόνου δημιουργείται από τα πολλά οργανικά φορτία που δέχεται καθημερινά  Κόλπος.

Τι περιμένει η ΠΟΛΙΤΕΙΑ για να αντιδράσει και να πάρει μέτρα;
Καλούμε την πολιτική ηγεσία των νέων δήμων πέριξ του Αμβρακικού, τις δύο Περιφέρειες και τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Θαλασσίων Υποθέσεωννα πάρουν μέτρα  ΤΩΡΑ!!!
Δεν κινδυνεύουν μόνο τα ψάρια και οι ψαράδες που θα μείνουν άνεργοι αλλά και όλες οι δραστηριότητες πέριξ του Αμβρακικού. Καλούμε όλους τους κατοίκους να ξεσηκωθούν και να πιέσουν για άμεσα μέτρα τώρα. Το οικοσύστημα του Αμβρακικού και η προστασία του είναι υπόθεση ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
Ανέζα  29/01/11

ΠΗΓΗ: ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ  ΣΥΛΛΟΓΩΝ  ΗΠΕΙΡΟΥ

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Είναι Μυοκάστορας ή ένα νέο είδος;


Μετά την δημοσίευση του θέματος «κατά πόσο υπάρχουν Μυοκάστορες στον Αμβρακικό Κόλπο» που είχα θίξει σε προηγούμενη ΑΝΑΡΤΗΣΗ μου, έφτασε ένα e-mail που με προβλημάτισε. Μου το έστειλε ο κύριος Βαγγέλης Ντάκουλας με δυο φωτογραφίες και με ρωτούσε τι ζώο μπορεί να είναι αυτό και σας το παραθέτω.

Εχθές φωτογράφισα ένα παράξενο ζώο (νεκρό) κοντά στο ξενοδοχείο Μαργαρώνα. Το μήκος είναι περίπου ένα μέτρο. Θα δείτε στην μια ένα μπουκάλι κίτρινο από εντομοκτόνο για να καταλάβετε περίπου το μέγεθος. Σας στέλνω και δυο φωτογραφίες.
Βαγγέλης Ντάκουλας

Εγώ του απάντησα πως κατά πάσα πιθανότητα είναι Μινγκ, γνωρίζοντας ότι τον τελευταίο χρόνο έχουν γίνει πολλές απελευθερώσεις τέτοιων ζώων από οικολόγους. Το μέγεθος του ζώου δεν με παραπέμπει στο είδος του Μυοκάστορα και σε καμία περίπτωση δεν είναι Βίδρα. Σίγουρα ανήκει στο είδος των αρουροειδών Φοβάμαι πως ενδεχομένως να μιλάμε για ένα νέο υβρίδιο. Ελπίζω να μην επιβεβαιωθώ, γιατί ένα νέο είδος μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά στον Αμβρακικό Κόλπο, ειδικά μάλιστα αν παρατηρηθεί μεγάλος πληθυσμός από αυτό το είδος.

Ούτε ο Πρόεδρος θα καταλάβει!


Είναι πράγματι εντυπωσιακός ο τρόπος που το υπουργείο Περιβάλλοντος συνεχίζει να... ιδρύει στα χαρτιά «προστατευόμενες περιοχές» σε κάθε γωνιά της χώρας, σε μια άσκηση δημοσιών σχέσεων με την υπόλοιπη κοινωνία που ωθείται να πιστέψει ότι τα προβλήματα της φύσης στη χώρα μας λύνονται σιγά - σιγά από το χαλκέντερο υπουργείο.
Τελευταίο «κρούσμα» η θεωρητικά προστατευόμενη περιοχή της Παμβώτιδας που καταλαμβάνει... τον μισό περίπου νομό Ιωαννίνων, αλλά ουδείς πια μπορεί να καταλάβει τι απαγορεύεται, τι επιτρέπεται και πού ακριβώς!
Είναι σχεδόν σίγουρο πως ούτε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας -στον οποίο κάποια στιγμή θα φτάσει προς υπογραφή το Προεδρικό Διάταγμα- θα καταλάβει, κι ας ξέρει τον νομό σπιθαμή προς σπιθαμή.
Μια ακατάσχετη φλυαρία που ποτέ δεν θα εφαρμοστεί στην πράξη, είναι το σχέδιο που κατάρτισε το ΥΠ.Ε.ΚΑ.
Και πώς να εφαρμοστεί το γραπτό «ευχολόγιο» της κ. Μπιρμπίλη, όταν η ήδη «σμπαραλιασμένη» δασική υπηρεσία... συρρικνώνεται κι άλλο λόγω «Καλλικράτη»;
Καλά, η κ. Μπιρμπίλη δεν ήξερε πως όταν αυτή συνέτασσε το σχέδιο για την Παμβώτιδα, ένα άλλο Προεδρικό Διάταγμα των υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομίας, μείωνε κατά 50% τις οργανικές θέσεις των δασικών υπαλλήλων σε όλη τη χώρα;
Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, οι θέσεις Δασολόγων μειώνονται κατά 41%, οι θέσεις Δασοπόνων κατά 48%, και οι θέσεις Δασοφυλάκων κατά 53%.
Στην περιφέρεια της Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας, οι θέσεις Δασολόγων μειώνονται κατά 49%, ενώ Δασοπόνοι και Δασοφύλακες... κατά 75%!
Επ' αυτού έχει να κάνει καμιά παρέμβαση η κ. Μπιρμπίλη, ή πιστεύει ότι τον... «χαρτοπόλεμο» π.χ. για «προστατευόμενο» Υμηττό αρκεί για να τον εφαρμόσει ο... ένας(!) υπάλληλος που προβλέπεται για το νεοσύστατο δασαρχείο Υμηττού...

ΠΗΓΗ: diananews.gr

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

«Έχετε δει Μυοκάστορα στoν Αμβρακικό»

Βίδρα

Μυοκάστορας
Με αφορμή την καταγγελία κάποιων ανθρώπων στoν Κυνηγητικό Σύλλογο Άρτας  για την εμφάνιση Μυοκάστορων στoν Αμβρακικό Κόλπο αναφέροντας συγκεκριμένα πως ο πληθυσμός τους έχει αυξηθεί τόσο που βγαίνουν στου δρόμους, ήρθε σε επικοινωνία μαζί μου  ο Κυνηγητικός Σύλλογος και με ρώτησε κατά πόσο ευσταθεί αυτός ο ισχυρισμός. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον αυτό το θέμα και έκανα μια έρευνα που θα μου έδινε απαντήσεις, γιατί εγώ όλα αυτά τα χρόνια που ζω από κοντά τον Αμβρακικό δεν έχω δει ποτέ μυοκάστορα… Έχω δει όμως πάρα πολλές Βίδρες! Με αφορμή λοιπόν αυτόν τον ισχυρισμό άρχισα την έρευνα μου, και ως έγκυρη πηγή χρησιμοποίησα τους ανθρώπους που ζουν από κοντά τον Αμβρακικό Κόλπο. Οι ψαράδες του Αμβρακικού, φίλοι και συγγενείς  ερωτήθηκαν αν έχουν δει Μυοκάστορα στο Αμβρακικό Κόλπο. Ένας λοιπόν από τους δεκαπέντε ανθρώπους που ρώτησα μου είπε ότι είχε δει παλιότερα ένα τέτοιο ζώο που δεν ήξερε τι ήταν, αλλά από την περιγραφή του κατάλαβα πως ήταν Μυοκάστορας. Οι άλλοι δεν είχαν δει ποτέ τέτοιο ζώο αλλά είχαν δει πάρα πολλές Βίδρες τα τελευταία χρόνια. Το συμπέρασμα λοιπόν που προκύπτει από τις μαρτυρίες των ψαράδων είναι πως δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός από αυτά τα ζώα, αν όντως υπάρχουν στον Αμβρακικό Κόλπο. Ένας λόγος που τεκμηριώνουν την απουσία του Μυοκάστορα είναι ότι τρέφονται επί το πλείστον με φύλλα υδροβίων φυτών και με ριζώματα καλαμιών που δεν εμπεριέχονται σε μεγάλο βαθμό στην χλωρίδα του Αμβρακικού Κόλπου ούτως ώστε να τους επιτρέψει να τραφούν και να επιβιώσουν στην περιοχή. Επίσης θέλω να επικεντρωθώ σε αυτό που μου τόνισαν όλοι. Ότι τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο πληθυσμός της Βίδρας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την συχνότερη επαφή της Βίδρας με τον άνθρωπο λόγο του πλέον πληθυσμού τους και γίνονται ορατά σε σημεία που δεν υπήρχαν κάποτε. Φοβάμαι λοιπόν την ομοιότητα των δυο ζώων και λόγω της συχνότερης επαφής με Βίδρες μπορεί να έχουν μπερδευτεί κάποιοι και να βγαίνει μια εσφαλμένη εντύπωση για υπερπληθυσμούς Μυοκαστόρων. Θα ήθελα λοιπόν να αναφέρω κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα των δυο ζώων προς αποφυγή της όποιας ομοιότητας αυτών, και να σημειώσω πώς το θετικό στοιχείο αυτής της έρευνας είναι πως η αύξηση της Βίδρας οφείλεται σε δυο σημαντικούς παράγοντες. Πρώτον στην άφθονη τροφή που είναι τα ψάρια και δεύτερον στην ποιότητα του νερού που είναι το σημαντικότερο, μιας και η Βίδρα δεν ζει σε βρόμικα και μολυσμένα νερά. Η Βίδρα λοιπόν είναι ένας καλός οιωνός πως ο Αμβρακικός Κόλπος έχει ζωή ακόμα και ίσως δεν είναι αργά για την σωτηρία του.

ΒΙΔΡΑ (Lutra lutra): Λέξη πιθανώς σλαβικής προέλευσης ή παραφθορά του αρχαίου ονόματος: ενυδρίς. Πρόκειται για θηλαστικό της τάξης των σαρκοφάγων και ειδικότερα της οικογένειας που περιλαμβάνει το κουνάβι, τη νυφίτσα και τον ασβό. Έχει κεφάλι πλατύ με πολύ κοντά αυτιά, σώμα μακρόστενο με κοντά πόδια τα οποία φέρουν μεμβράνες και μακριά ουρά. Το μέγιστο μήκος της φτάνει το 1,20 μ (μαζί με την ουρά ) για τα αρσενικά ενώ τα θηλυκά είναι ελαφρώς μικρότερα. Το μέγιστο βάρος της φτάνει τα 17 κιλά. Το τρίχωμα της είναι κοντό και έχει καστανό χρώμα, εκτός από το στήθος που είναι λευκό.
Η βίδρα είναι ζώο υδρόβιο ωστόσο κινείται με μεγάλη άνεση εκτός νερού. Χρησιμοποιεί ως βιότοπο μεγάλη ποικιλία υδάτινων εκτάσεων: λίμνες, λιμνοθάλασσες, παράκτιες περιοχές, ποτάμια από τις εκβολές τους ως τα ορεινά, έλη κλπ. Τρέφεται κυρίως με ψάρια καθώς και με άλλους υδρόβιους οργανισμούς (πουλιά, καβούρια κα.). Είναι δραστήρια κυρίως τη νύχτα ενώ την ημέρα αναπαύεται κρυμμένη στις όχθες.

ΜΥΟΚΑΣΤΟΡΑΣ : Οι μυοκάστορες ανήκουν στην πανίδα της Νότιας Αμερικής. Στην Ευρώπη εισήχθησαν για παραγωγή γούνας. Για το σκοπό αυτό εισήχθησαν σε εκτροφεία στη Στυμφαλία το 1977 και Αλεξάνδρεια από πληροφορίες που έχω συλλέξει. Μετά την αποτυχία της γουνοπαραγωγής, και παρά τους δριμείς χειμώνες και τις επανειλημμένες αποξηράνσεις, επιβιώνουν ως σήμερα σε λίμνες και ποτάμια και μάλιστα σε μεγάλο αριθμό μεταξύ Αξιού και Αλιάκμονα.. Τρέφονται με φύλλα υδροβίων φυτών και με ριζώματα καλαμιών. Είναι πολύ καλοί κολυμβητές, και δραστηριοποιούνται τη νύχτα, ενώ την ημέρα αναπαύονται στην πυκνή βλάστηση.

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Αλεπού πυροβόλησε τον κυνηγό της


Μια τραυματισμένη αλεπού στη Λευκορωσία πυροβόλησε τον κυνηγό που την καταδίωκε.
Ο κυνηγός είχε πυροβολήσει από απόσταση και είχε τραυματίσει την αλεπού. Στη συνέχεια την πλησίασε και την χτύπησε με το κοντάκι του τουφεκιού του. Η αλεπού αντιστάθηκε και στη μεταξύ τους πάλη τράβηξε τη σκανδάλη του όπλου τραυματίζοντας τον κυνηγό στο πόδι.
Ο κυνηγός νοσηλεύεται, ενώ η αλεπού κατάφερε να ξεφύγει, διευκρινίζουν τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία επικαλούνται τους εισαγγελείς της περιοχής Γκρόντνο.
«Το ζώο αντιστάθηκε άγρια και κατά την πάλη τράβηξε κατά λάθος με το πόδι του την σκανδάλη», δήλωσε ένας από τους εισαγγελείς.
Το κυνήγι αλεπούς είναι δημοφιλές στην αγροτική περιοχή της βορειοδυτικής Λευκορωσίας, η οποία συνορεύει με την Πολωνία.

ΠΗΓΗ: seleo.gr

ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Ο «έλεγχος» της αλεπούς ως παγκόσμιο πρόβλημα.


Η «έκρηξη» του πληθυσμού της αλεπούς διεθνώς είναι ένα ζήτημα που απασχολεί σοβαρά τις δημόσιες αρχές και τους ειδικούς διαχείρισης της άγριας ζωής σε ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη, εκτός φυσικά... της χώρας μας που η Πολιτεία επιμένει να αγνοεί το πρόβλημα, μήπως... εξαφανισθεί από μόνο του (το πρόβλημα, όχι η αλεπού).
Η άνιση ανάπτυξη της αλεπούς εις βάρος άλλων ειδών που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν τον «ανταγωνισμό» μαζί της έχει καταγραφεί σε μια πλειάδα περιπτώσεων, ενώ συχνά θύματα του υπερπληθυσμού και της «αρπακτικότητάς» της είναι σπάνια και προστατευόμενα είδη.
Στην Ελλάδα, η επίσημη Πολιτεία αντιμετωπίζει το θέμα «αλεπού» ως ένα «ταμπού» που δεν αγγίζει κανείς, οχυρωμένη πίσω από την απαγόρευση της χρήσης δολωμάτων με δηλητήριο που επιβλήθηκε το 1992 ύστερα από την κοινοτική Οδηγία 92/43.
Στις χώρες μέλη της Ε.Ε. όντως απαγορεύεται η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων, όχι όμως για να προστατευθεί η αλεπού, αλλά για να αποφεύγονται θανατώσεις άλλων ειδών από μια μέθοδο που δεν θεωρείται ως «επιλεκτική».
Σε όλες όμως τις χώρες της Ευρώπης έχουν σχεδιαστεί, αναπτυχθεί και εφαρμοστεί μια σειρά τεχνικών που αποσκοπούν στον αποτελεσματικό «έλεγχο» του πληθυσμού της, έστω και χωρίς δολώματα...
Στη Βρετανία ο πληθυσμός της «ρυθμίζεται» με ομαδικά... νυχτερινά κυνήγια με τη βοήθεια ισχυρών προβολέων και τη χρήση ραβδωτών όπλων που φέρουν διόπτρα.
Η ίδια η Οδηγία 92/43 της Ε.Ε. επιτρέπει ειδικά για την αλεπού τη χρήση παγίδων ποδιού (legsnare) και λαιμού (stoppednecksnare), καθώς και παγίδες – κλουβιά.
Θηλιές και παγίδες τοποθετούνται σε περάσματα ή μέρη που επισκέπτεται η αλεπού, ενώ για την προσέλκυσή της χρησιμοποιούνται κρέας από αιγοπρόβατα ή κοτόπουλα, θηράματα, κόπρανα και ούρα αλεπούς ή ειδικές συνθετικές ουσίες.
Την ίδια πάντως στιγμή, στον υπόλοιπο κόσμο πλην Ευρώπης, η χρήση δηλητηρίων για τη μείωση του πληθυσμού της αλεπούς... κερδίζει έδαφος, καθώς κρίθηκε από τους ειδικούς ως ο αποτελεσματικότερος τρόπος.
Στην Αυστραλία βρέθηκε ότι ή χρήση δολωμάτων με φθοριούχο νάτριο μείωσε τον πληθυσμό της από 69% έως 95%, ενώ στην Αμερική χρησιμοποιούνται κατά συρροή δηλητήρια και δόκανα!
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα οι τεχνικές των δολωμάτων... εκσυγχρονίστηκαν, με την επιλογή τοξικών ουσιών που δεν παραμένουν στο περιβάλλον, όπως το σκεύασμα 1080, η παρα-αμινοπροπιοφαινόνη και το υδροκυάνιο!
Μια ολόκληρη τεχνική έχει αναπτυχθεί από τα δασαρχεία και τις δημόσιες αρχές, ώστε η θανατηφόρα δόση να είναι ανάλογη του βάρους της αλεπούς, οπότε να μειώνονται οι πιθανότητες επιπτώσεων σε είδη όπως ο λύκος, η αρκούδα και τα τσοπανόσκυλα, που έχουν πολλαπλάσιο βάρος από αυτό της αλεπούς.
Πιο πρόσφατη εξέλιξη σε αυτές τις χώρες είναι η τοποθέτηση μιας συσκευής (Μ-44) που εκβάλλει δηλητήριο εντός του στόματος του ζώου, από συγκεκριμένη θέση και μόνο όταν αυτό δαγκώσει.
Τοποθετείται σε ύψος που να μην μπορούν να το φτάσουν μικρότερα ζώα και φέρει δόλωμα στο οποίο ανταποκρίνεται η αλεπού...

ΠΗΓΗ: diananews.gr

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Δελτίο τύπου εξέδωσε ο Κυνηγετικός Σύλλογος Άρτας για περιστατικό λαθροθηρίας στον Αμβρακικό Κόλπο


ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ  ΣΥΛΛΟΓΟΣ
 ΑΡΤΑΣ «Η ΑΡΤΕΜΙΣ»

                                            
Τηλ. 2681-0-73804, fax: 2681-0-28472
 Αρ. Πρωτ. 2
ΑΡΤΑ 21/1/2011



ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

   Πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας στα τοπικά μέσα ενημέρωσης και όχι μόνο, καταγγελίες της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εαιρείας για σοβαρό επεισόδιο λαθροθηρίας στις 15 Ιανουαρίου 2011 στον Αμβρακικό του οποίου έγιναν μάρτυρες.
Παράλληλα από όσα γνωρίζουμε υποβλήθηκαν και μηνύσεις από την Ορνιθολογική Εταιρεία κατά αρμοδίων υπηρεσιών για αδράνεια.
   Θα πρέπει να τονίσουμε ότι τη συγκεκριμένη ημέρα υπήρχε περιπολία του Κυνηγετικού Συλλόγου Άρτας στην περιοχή έως το μεσημέρι και το πιθανότερο είναι ότι έγιναν αντιληπτοί οι θηροφύλακες από τα μέλη της Ορνιθολογικής και βεβαίως από φύλακες του Φορέα με τους οποίους έχουμε στενή συνεργασία. Βεβαίως όταν συνέβη το περιστατικό (16.30 ώρα) δεν ενημερώθηκε κανείς μας ούτε η Δ/νση Δασών, ούτε ο Κυνηγετικός Σύλλογος, ούτε και κανείς θηροφύλακας, ενώ τα τηλέφωνα όλων μας είναι γνωστά.
   Κατ’ αρχάς εμείς ως Κυνηγετικός Σύλλογος Άρτας πρώτοι αναγνωρίσαμε το πρόβλημα και για αυτό παλεύουμε με όσα μέσα και δυνατότητες έχουμε και φυσικά σε στενή συνεργασία με την Δ/νση Δασών Άρτας και περιπολούμε  τον υγροβιότοπο τακτικότατα, καταστέλλουμε περιστατικά, αλλά τις περισσότερες φορές δυστυχώς οι λαθροθήρες καταφέρνουν να διαφεύγουν λόγω της ιδιαιτερότητας του υγροβιότοπου και της δικιάς αδυναμίας, λόγω της έλλειψης των καταλλήλων μέσων.
   Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Άρτας διαθέτει βεβαίως και σκάφος, αλλά στα αβαθή δεν μπορεί να πλεύσει, οι θηροφύλακες με τους δασικούς υπαλλήλους χρησιμοποιούν και άλλα σκάφη όταν και όπου χρειάζεται και πολλές φορές έχουν συνεργαστεί και με το Λιμεναρχείο για το σκοπό αυτό. Πολλές φορές δε, και με κίνδυνο της ζωής του σε ένα πολύ επικίνδυνο υγροβιότοπο, έρχονται αντιμέτωποι με αδίστακτους επαγγελματίες λαθροθήρες και κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πως σκέφτονται και πως μπορεί να αντιδράσουν. Πολλά κρούσματα επιθέσεων έχουν υπάρξει εναντίον των θηροφυλάκων και των υπαλλήλων και πολλές φθορές στα υπηρεσιακά αυτοκίνητα     
   Οι κυνηγοί της Άρτας με δικά τους χρήματα πληρώνουν το κόστος της φύλαξης όχι μόνο του Αμβρακικού, αλλά ολόκληρου του Νομού όλες τις εποχές του χρόνου, γιατί η λαθροθηρία ζημιώνει και το περιβάλλον και το κυνήγι και όλους μας εξοργίζει.
   Και όσο για τη Δ/νση Δασών Άρτας οι υπάλληλοι της οποίας κινούνται συχνότατα και με τα δικά μας αυτοκίνητα και τους δικούς μας θηροφύλακες, να μην ξεχνάμε ότι οι κινήσεις τους τις περισσότερες φορές έγκειται στο φιλότιμο και την ευαισθησία τους. Αφού είναι γνωστά τα προβλήματα, αποδυναμωμένες από προσωπικό υπηρεσίες, έλλειψη κονδυλίων και τους αναθέτουν και τη φύλαξη χωρίς να υπάρχουν  μέσα.
   Είναι λοιπόν πάρα πολύ εύκολο να επιρρίπτουμε ευθύνες, αλλά μήπως είναι καιρός να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας και προπάντων να συνεργαστούμε, έστω και αργά, γιατί το ευκολότερο είναι να κάνει κάποιος εκ του ασφαλούς κρίσεις και καταδίκες, ενώ στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
   Στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας του Συλλόγου και πριν συμβεί το συγκεκριμένο  επεισόδιο της λαθροθηρίας είχαμε επισημάνει το πρόβλημα της λαθροθηρίας στον Αμβρακικό και παράλληλα αναφερθήκαμε και στον άδικο αποκλεισμό των  νομίμων κυνηγών από το φυσικό τους χώρο, αφήσαμε τους λαθροθήρες να λυμαίνονται τον υγροβιότοπο και ιδού τα αποτελέσματα.
   Οι ολοκληρωτικές απαγορεύσεις του κυνηγίου μας βρίσκουν αντίθετους και εκ των πραγμάτων κρίνονται και άδικες και αναποτελεσματικές, εάν υπήρχε και σε ορισμένες περιοχές επιτρεπόμενο κυνήγι και παρουσία κυνηγών, δεν θα είχε γίνει ο Αμβρακικός άσυλο παρανόμων.
   Στο θέμα λοιπόν της προστασίας του περιβάλλοντος ευαισθητοποιημένοι είμαστε όλοι μας, κυνηγοί, ψαράδες, αγρότες, ντόπιοι και πολλοί άλλοι, γι’ αυτό ας μην είναι μερικοί απόλυτοι στις απόψεις τους και μπορούμε όλοι μαζί εάν το θέλουμε να βοηθήσουμε και να προστατέψουμε τον Αμβρακικό, χωρίς να διώξουμε τον άνθρωπο και τις ήπιας μορφής δραστηριότητες.     

                                                         Εκ του Κυνηγετικού Συλλόγου Άρτας

                                                                        Ο  Πρόεδρος
                                                                                                                 
                                                                     Κων/νος Μπέλλος

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

«ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ»Δεν πάει άλλο… με τους λαθροθήρες.


Όλοι μαζί θα περιφρουρήσουμε τον υγροβιότοπο

Τον προηγούμενο μήνα αναφερθήκαμε και μέσω της εφημερίδας μας στο καλό διαμορφούμενο κλίμα σχετικά με το κυνήγι στον Αμβρακικό και στην αποκατάσταση της εις βάρος μας αδικίας.  Πράγμα το οποίο συζητήθηκε στη σύσκεψη του περασμένου Νοεμβρίου, που πραγματοποιήθηκε από τον Φορέα Διαχείρισης Αμβρακικού και στην οποία συμμετείχαμε και οι Κυνηγετικές Οργανώσεις.
Εκεί έγινε κατ’ αρχάς αποδεκτό από όλους του εμπλεκόμενους φορείς η ανάγκη να δοθούν επί τέλους για την ερχόμενη κυνηγετική περίοδο, οι προβλεπόμενες από τις μελέτες ζώνες για να μπορέσουν οι νόμιμοι κυνηγοί να εξασκήσουν το παραδοσιακό τους κυνήγι και να πάψουν επί τέλους και οι λαθροθήρες του Αμβρακικού να λυμαίνονται τον υγροβιότοπο, έναν υγροβιότοπο που πλέον δεν θα τους ανήκει αποκλειστικά, έναν υγροβιότοπο που θα ανήκει σε όλους μας. ΤΕΛΟΣ ΠΙΑ, ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΛΥΣΗ. Η λαθροθηρία θα σταματήσει και αυτό θα το καταλάβουν αυτοί οι λίγοι τυφεκιοφόροι που μέχρι τώρα έτριβαν τα χέρια τους.
Είναι «φως – φανάρι» ότι όπου υπάρχουν νόμιμοι κυνηγοί περιορίζονται δραστικά οι κάθε είδους παράνομες δραστηριότητες. Όπως στην περίπτωση του Αμβρακικού «έδιωξαν» τους νόμιμους και από ότι φαίνεται  δυστυχώς «έμειναν» οι λαθροθήρες, οι οποίοι μερικές φορές γίνονται και ιδιαίτερα προκλητικοί.
Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, κάνουν πολύ κακό και στο περιβάλλον και σε όλους εμάς, όσους θέλουμε να τηρούμε νόμιμα αυτήν την παράδοση, μια παράδοση που πρέπει εμείς να προστατεύσουμε για να έχουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Εμείς με την Θηροφυλακή με τα μέσα που διαθέτουμε και σε συνεργασία με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες (Φορέας Διαχείρισης, Δασαρχείο, Λιμενικό) συνεχίζουμε τις περιπολίες και τη φύλαξη του υγροβιότοπου και θα συνεχίσουμε εντατικότερα όλο το επόμενο διάστημα γιατί τα άτομα αυτά ούτε καν χειμώνα και καλοκαίρι ξεχωρίζουν.
Η αγανάκτηση φίλοι κυνηγοί δεν φτάνει, πρέπει έμπρακτα να δείξουμε τη βοήθειά μας σ’ αυτή την κατεύθυνση. Παράλληλα κάνουμε έκκληση σε όλους τους κυνηγούς και τους ευαίσθητους κατοίκους της περιοχής, σε κάθε κρούσμα αυθαιρεσίας  που θα παρατηρούν να μας ενημερώνουν άμεσα, θα πρέπει να δοθεί τέλος σ’ αυτήν την κατάσταση γιατί οι λαθροθήρες θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν θα είναι για πάντα ασύλληπτοι.
Δεν είναι δυνατόν 10-15 άτομα να καταστρέφουν ότι προσπαθούν να κτίσουν 3.500 κυνηγοί, γι’ αυτό απαιτείται άμεσα η ευαισθητοποίηση όλων μας για να μπορέσουμε να πετύχουμε το σκοπό μας και να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει.
 Ήδη τα μηνύματα από τους κυνηγούς των παράκτιων περιοχών είναι αισιόδοξα και υπάρχει ανταπόκριση στο κάλεσμά μας, αλλά σίγουρα θα πρέπει αυτά τα άτομα να σταματήσουν να αυθαιρετούν και να λεηλατούν τον Αμβρακικό, στο χέρι μας είναι, αποφασιστικότητα χρειάζεται και όλοι μαζί ενωμένοι θα τα καταφέρουμε… 

Κι άλλος ένας τόνος σιταριού για τους κυνηγούς της Άρτας


Σπάρθηκαν συνολικά στο Νομό μας 2.800 κιλά σιταριού
Μετά την άμεση ανταπόκριση των κυνηγών του Συλλόγου μας, που στην κυριολεξία έκαναν ανάρπαστες τις προηγούμενες ποσότητες σιταριού που μας χορηγήθηκαν δωρεάν, 1500 κιλά από την Εταιρεία Κ΄ κ΄ Ν΄ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ ΑΕΒΕ και 300 κιλά από την Εταιρεία AGRIMORE που εδρεύουν στη Θεσσαλονίκη, άλλα 1000 κιλά σιταριού μας δόθηκαν εκ νέου από την Εταιρεία ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ για τη σπορά των βιοτόπων της περιοχής μας. Συνολικά σπάρθηκαν στην περιοχή μας 2.800 κιλά σταριού για τροφή της άγριας πανίδας.          
 Δεν υπάρχει πλέον άλλο διαθέσιμο σιτάρι, ο Κυνηγετικός Σύλλογος Άρτας ευχαριστεί θερμά τις παραπάνω Εταιρείες για την προσφορά τους αυτή.    

Άλλο ένα χτύπημα στο παράνομο εμπόριο


Η Δ΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία συνεχίζει, με τους θηροφύλακές της, το κυνήγι του παράνομου εμπορίου άγριων πουλιών. Επιτυχείς επιχειρήσεις έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό σε pet shop αλλά και σε υπαίθριους πωλητές σε περίχωρα της Αθήνας, με αποτέλεσμα να απελευθερωθούν εκατοντάδες πουλάκια.
Αυτή τη φορά, σύμφωνα με την οργάνωση ΑΝΙΜΑ,  η «επιδρομή» σε μαγαζιά πώλησης πτηνών στο Πειραιά χάρισε την ελευθερία όχι μόνο στα συνήθη θύματα του εγκλήματος (καρδερίνες, φανέτα, λούγαρα, σπίνους, φλώρους και σκαρθάκια) αλλά και σε έναν αρσενικό Σταυρομύτη (Loxia curvirostra) και δυο χαριτωμένους Βραχοτσομπανάκους (Sitta neumayer).

ΠΗΓΗ: econews.gr

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Οι κυνηγοί άντεξαν και φέτος την κρίση

Η κρίση δεν ήταν μόνο οικονομική και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε…

Έως αρχές Δεκεμβρίου 2010 οι άδειες κυνηγίου που εκδόθηκαν μέσω του Συλλόγου μας ήταν 3.222 από αυτές 1062 Τοπικές, 569 Περιφερειακές και 1591 Γενικές.
Από τους 3.222 κυνηγούς οι νέοι κυνηγοί ήταν 119 και πρέπει να σημειώσουμε ότι την αντίστοιχη ημερομηνία  το 2008 οι άδειες ήταν 3.325 και το 2009 3.363.
Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για τους Έλληνες με τη χειρότερη οικονομική κρίση των μεταπολεμικών χρόνων και με Πανελλαδική μείωση των αδειών (υπολογίζονται μέχρι στιγμής σε 15.000 περίπου λιγότερες άδειες).
Βεβαίως ότι ως Σύλλογος κρατηθήκαμε σ’ αυτά τα επίπεδα θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι, αφού πολλά ήταν τα προβλήματα εκτός του βασικότερου που ήταν η συνεχόμενη μείωση του εισοδήματος των πολιτών.
Όπως οι ολοκληρωτικές απαγορεύσεις κυνηγίου στην περιοχή του Αμβρακικού και ένα φθινόπωρο που από άποψης καιρού δεν βοήθησε καθόλου, έβρεχε σχεδόν δύο συνεχόμενους μήνες, έκανε πολύ μεγάλη ζέστη και θα λέγαμε ότι ο καιρός όχι μόνο δεν ήταν σύμμαχος, αλλά  ήταν καθαρά  αντικυνηγετικός.
Όμως δεν πρέπει να παραβλέψει κανείς το σημαντικότερο γεγονός, το οικονομικό, όλοι μας αγωνιούμε για το αύριο και κανείς μας δεν αισιοδοξεί για καλύτερες μέρες και το σίγουρο είναι ότι πλέον οι άδειες κυνηγίου δεν θα αυξάνονται, μάλλον το αντίθετο θα συμβαίνει.
Το ότι φτάσαμε ως χώρα σ’ αυτό το οικονομικό αδιέξοδο φταίνε πάρα πολλά  κακοδιαχείριση, σπατάλη, διαφθορά, φαγοπότι, κανένας έλεγχος για όσους διαχειρίζονταν χρήματα, καμία αναπτυξιακή δραστηριότητα, καμία αξιοκρατία, αλαζονεία και απαξία για τους πολίτες.
Και ως κυνηγοί δεκαετίες τώρα ζήσαμε σε όλο το μεγαλείο όλα τα παραπάνω, το διωγμό από τους φυσικούς μας χώρους και κυρίως από τους υγροβιοτόπους, τον εκμηδενισμό των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων από τη φύση στο όνομα μιας δήθεν προστασίας, απαγορεύσεις κυνηγίου χωρίς απολύτως κανένα νόημα, αλλά και αδιαφορία και έλλειψη διάθεσης για συνεργασία με τις κυνηγετικές οργανώσεις. Τις Κυνηγετικές Οργανώσεις οι οποίες χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από χρήματα των Ελλήνων Κυνηγών και παρουσιάζουν κάθε χρόνο πλούσιο φιλοθηραματικό έργο.
Αντίθετα με τις οικολογικές οργανώσεις ήταν τελείως διαφορετικό το κλίμα, από οργανώσεις οι οποίες χρηματοδοτούνταν για την προστασία της φύσης και της πανίδας με τεράστια κονδύλια και για την διαχείριση των οποίων και αμφισβήτηση υπήρξε, αλλά και την προστασία την οποία εννοείται ότι θα υπηρετούσαν, ως τοπική κοινωνία δεν είδαμε. Το μόνο που είδαμε ήταν ένα αντικυνηγετικό μένος, βόλευε έτσι, γιατί επηρέαζε την κοινωνία και πέρναγαν τα δικά τους μηνύματα και τις μεθοδεύσεις τους.     
Οι κυνηγοί είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας και μια μικρογραφία αυτής, δεν ήταν κάτι ξεχωριστό και διαφορετικό, έτσι όμως κάπως λειτουργούσε το σύστημα και στους υπόλοιπους τομείς, με απαξία και αδιαφορία για τους πολίτες. Γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε……. το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο, η ελπίδα όμως πεθαίνει τελευταία, ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ και ΚΥΝΗΓΟΙ και ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ και για τα δύο.  

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Οργανωμένη επιδρομή λαθροθήρων στο Εθνικό Πάρκο Αμβρακικού


Κυνηγότοπος: Σε προηγούμενη ΑΝΑΡΤΗΣΗ μου είχα αναφερθεί σε ένα περιστατικό λαθροθηρίας που διαδραματίστηκε στον Αμβρακικό Κόλπο. Με αφορμή λοιπόν και την ανακοίνωση που εξέδωσε η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία για το συγκεκριμένο περιστατικό, θέλω να πω πως όσο υπάρχει ζήτηση και ταβέρνες που το βασικό τους μενού είναι λούφες και παπιά η λαθροθηρία δεν θα εκλείψει. Καλό θα είναι λοιπόν να παταχτεί η αγορά θηραμάτων και αυτομάτως θα σταματήσει και η λαθροθηρία.  
  
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία 

Μέλη της Ορνιθολογικής έγιναν μάρτυρες μιας καλά οργανωμένης επιδρομής λαθροθήρων στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Αμβρακικού, παρουσία μάλιστα της Αστυνομίας, του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου και του Συνεταιρισμού Αλιέων.

Πέντε βάρκες με μηχανές κυνηγούσαν παράνομα για μιάμιση ώρα στο πυρήνα του Εθνικού Πάρκου (Ζώνη Α, περιοχή προστασίας της φύσης), όπου απαγορεύεται αυστηρά το κυνήγι. Στις βάρκες επέβαιναν εννέα άτομα, τα περισσότερα από τα οποία φορούσαν κουκούλες που κάλυπταν πλήρως τα πρόσωπά τους, ώστε να μην είναι δυνατή η αναγνώρισή τους.

Κατά τη σοβαρή αυτή επιδρομή θανατώθηκαν τουλάχιστον πενήντα Φαλαρίδες. Λόγω της όχλησης που προκλήθηκε από τους λαθροθήρες, οι Αργυροπελεκάνοι, είδος παγκοσμίως απειλούμενο, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν προσωρινά τις θέσεις όπου φωλιάζουν, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αναπαραγωγή του είδους για φέτος.

Η λαθροθηρία τέτοιου επιπέδου σχετίζεται με το παράνομο εμπόριο άγριων πουλιών στις ταβέρνες της περιοχής, ενώ τα δίκτυα αυτά έχουν χαρακτηριστικά και συμπεριφορά οργανωμένου εγκλήματος.

Η κατάσταση που επικρατεί στο Εθνικό Πάρκο είναι απαράδεκτη και το περιστατικό εκθέτει όλους τους αρμόδιους φορείς οι οποίοι απουσιάζουν καθημερινά από τη φύλαξη του Πάρκου.

Η Ορνιθολογική κατήγγειλε το περιστατικό σε όλες τις αρμόδιες Υπηρεσίες και προχώρησε σε μήνυση στην Εισαγγελία Άρτας.

«Επιβάλλεται, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, να αναλάβουν άμεσα την ευθύνη και να επιλύσει το πρόβλημα της φύλαξης στις Προστατευόμενες Περιοχές της χώρας. Δεν μπορούμε πια να παρακολουθούμε τις αρμόδιες υπηρεσίες να ‘πετούν το μπαλάκι’ η μία στην άλλη ενώ οι λαθροθήρες αλωνίζουν απροκάλυπτα σε ένα από τους σημαντικότερους υγρότοπους της Ελλάδας. Επιβάλλεται άμεσα συντονισμός όλων των υπηρεσιών και πολιτική βούληση από τις κεντρικές δομές του κράτους.» δήλωσε ο Ξενοφώντας Κάππας, Διευθυντής της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.


Γραφείο Τύπου


Σημείωση
[1] Η Ορνιθολογική μπορεί να διαθέσει οπτικοακουστικό υλικό για το περιστατικό


ΠΗΓΗ: ΕΟΕ

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

ΣΚΟΤΩΣΕ ΔΥΟ ΑΓΡΙΑ ΕΛΑΦΙΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ


Μπλόκο σε 54χρονο για παράνομο κυνήγι

Σκότωσε δύο ελάφια, τα τεμάχισε και τα μετέφερε με το αυτοκίνητό του, αλλά έπεσε σε μπλόκο της αστυνομίας και συνελήφθη για παράνομο κυνήγι. Ο 54χρονος άνδρας εντοπίστηκε στο 36ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Δράμας-Ξάνθης και στην καρότσα του οχήματός του βρέθηκαν 13 σακιά με τεμαχισμένο κρέας ελαφιών. Το Δασαρχείο Δράμας, που ενημερώθηκε, επιλήφθηκε της προανάκρισης, ενώ κατασχέθηκαν το Ι.Χ. με την καρότσα, όλη η ποσότητα του κρέατος που φτάνει στα 132,5 κιλά, 80 φυσίγγια, ένα τσεκούρι και ένα μαχαίρι.

Οπως όλα δείχνουν, πρόκειται για δύο άγρια ελάφια, από αυτά που πλέον σπανίζουν στο φυσικό περιβάλλον, καθώς ο πληθυσμός τους έχει σχεδόν εξαφανιστεί και τα μοναδικά άτομα που επιβιώνουν ακόμα είναι αυτά της Κεντρικής Ροδόπης. Αλλες δυο-τρεις μικρές πληθυσμιακές ομάδες έχουν σχηματιστεί σε άλλες περιοχές της χώρας, αλλά αυτές είναι τεχνητές και προέρχονται από τη σταδιακή απελευθέρωση ατόμων από εκτροφεία της κεντρικής Ευρώπης.

ΠΗΓΗ: diananews.gr

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

ΝΕΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΛΑΘΡΟΘΗΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΚΟΛΠΟ

Σύμφωνα με πληροφορίες που διασταυρώσαμε, ένα νέο περιστατικό λαθροθηρίας σημειώθηκε στον Αμβρακικό Κόλπο το Σάββατο στις 15 Ιανουαρίου στη θέση Σαλαώρα. Τις απογευματινές ώρες λοιπόν εντοπίστηκαν επτά έως δέκα άτομα με full face για να μην φαίνονται τα πρόσωπα τους και με βάρκες που διέθεταν εξωλέμβιες μηχανές έκαναν κλοιό «έτσι ονομάζεται αυτός ο τρόπος κυνηγίου που απαγορεύεται όμως», σε Φαλαρίδες κοινώς «λούφες» με απολογισμό ευτυχώς ελάχιστων πουλιών. Έχουν ενημερωθεί οι αρμόδιοι φορείς για το περιστατικό και απ’ ότι γνωρίζουμε θα κινηθούν νομικά προς τους παραβάτες. Εδώ θα θέλαμε να σημειώσουμε πως στον Αμβρακικό Κόλπο ισχύει τριετής απαγόρευση στα πλαίσια της συνθήκης Ramsar και θεωρείται προστατευόμενη περιοχή από το κυνήγι και άλλες δραστηριότητες. Η λήξη αυτής της απαγόρευσης τελειώνει φέτος επίσημα και με την λήξη της κυνηγητικής περιόδου. Αυτό που διαπιστώσαμε όμως αυτά τα τρία χρόνια είναι πως θανατώθηκαν περισσότερα πουλιά απ’ ότι την περίοδο που επιτρεπόταν το κυνήγι. Γι’ αυτό θεωρούμε επιβεβλημένο εμείς οι κυνηγοί να παραχωρηθούν κάποιες εκτάσεις  στον  Κόλπο για κυνήγι, και στην επόμενη λήψη αποφάσεων για την προστασία του Αμβρακικού να μας συνυπολογίσουν σαν μια κοινωνική ομάδα που μπορεί να συνεισφέρει γι’ αυτό που αγαπάει και που λέγεται Αμβρακικός Κόλπος.

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Τέλος οι προειδοποιήσεις, οι ενημερώσεις και η περίοδος χάριτος για τα φωσφοριζέ γιλέκα.


Από την Δ/νση Δασών Άρτας και τον Κυνηγετικό Σύλλογο Άρτας γίνεται γνωστό στους συναδέλφους κυνηγούς ότι, τόσο οι δασικοί υπάλληλοι, όσο και οι θηροφύλακες θα είναι πλέον αμείλικτοι στο θέμα των γιλέκων.
Είναι γνωστό  σε όλους και πλέον δεν τίθεται θέμα ενημέρωσης, άγνοια δεν δικαιολογείται από κανέναν  που θέλει να είναι κυνηγός, ότι κατά τη διάρκεια κυνηγίου αγριογούρουνου, λαγού, μπεκάτσας και ορτυκιού, οι κυνηγοί υποχρεούνται να φέρουν στον κορμό του σώματός τους ένδυμα φωσφορίζοντος χρώματος πορτοκαλί (αποκλειόμενης απλής λωρίδας ), ορατό από κάθε οπτική πλευρά, προς αποφυγήν ατυχημάτων.
Συχνά βλέπουμε κυνηγούς που δραστηριοποιούνται κυρίως στο κυνήγι του αγριογούρουνου να εξασκούν το κυνήγι χωρίς γιλέκο, συγκεκριμένα μας καταγγέλθηκε από μέλος του ΔΣ η παρέα που κυνηγούσε αγριογούρουνα στις το Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010 μεταξύ Μελατών και Αστραποκαμένου στη θέση       
«Βαβά» όλοι οι κυνηγοί ήταν πάνω στο δρόμο χωρίς να φορούν γιλέκα.
Φυσικά δεν ήταν οι μοναδικοί, αλλά πολλοί συνάδελφοι μας αναφέρουν παρόμοια περιστατικά με το παραπάνω και μόνο να φανταστεί κανείς ότι πρόκειται για την ασφάλειά μας, και πόσα θύματα έχουμε θρηνήσει τα τελευταία χρόνια και στην περιοχή μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, δεν υπάρχει πλέον κανένα ελαφρυντικό……….. «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος».

ΠΗΓΗ: Κ.Σ. ΑΡΤΑΣ

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

ΑΜΒΡΑΚΟΣ (ΦΙΔΟΚΑΣΤΡΟ)


ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΣ: Θα ήθελα να αναφερθώ και να πω δύο λόγια για το Φιδόκαστρο. Ένας χώρος που απ’ ότι φαίνεται έχει μεγάλη αρχαιολογική αξία. Στο χώρο δεν έχει γίνει καμία αρχαιολογική παρέμβαση μέχρι σήμερα, συγκεκριμένα είναι ένας χώρος απροστάτευτος από ανθρώπους και ζώα, μιας και χρησιμεύει ως κυνηγότοπος και στάβλος αγελάδων. Τα μόνα εμφανή στοιχεία που μαρτυρούν την παρουσία του κάστρου είναι κάποια πλατιά τοιχία που δεν έχουν καταρρεύσει ακόμα και κάποιοι χώροι που μαρτυρούν την παρουσία δωματίων. Συγκεκριμένα ένα κεντρικό δωμάτιο στο χώρο, βουλιάζει αρκετά αν προσπαθήσει κάποιος να το διασχίσει με τα πόδια, σαν να μην έχει πάτο. Η μόνη νεότερη παρέμβαση ανθρώπου στον χώρο είναι ένα τριγωνομετρικό του Ελληνικού στρατού. Αυτά έχω να αναφέρω για το Φιδόκαστρο και πιστεύω πως μετά από αυτή την αναφορά θα ήταν μια ευκαιρία να καταγραφεί τουλάχιστον ο χώρος από την Αρχαιολογική Υπηρεσία για να γνωρίζει και το κοινό τι ήταν κάποτε το Φιδόκαστρο. 


Από τις αρχαιολογικές θέσεις, τις γειτονικές στην Αμβρακία, αξίζει να αναφέρουμε το φιδόκαστρο, κοντά στις λιμνοθάλασσες . Η περιοχή είχε ταυτιστεί με τον Άμβρακο, το λιμάνι της Αμβρακίας. Ήδη ο Σκύλαξ αναφέρει ότι η πόλη είχε κλειστό λιμάνι με οχυρά θέση: «έστι και επί θαλάττης τείχος και λιμήν κλειστός», ενώ ο Πολύβουος (4.61.7) την ονομάζει Άμβρακο και την περιγράφει με τείχη και προτειχίσματα κοντά στις λίμνες. Επισημαίνει εξάλλου τη στρατηγική της σημασία και αναφέρεται στην επίθεση των Ηπειρωτών εναντίων του Αμβράκου προκειμένου να αποκλείσουν την Αμβρακία.
Την περιοχή επισκέφθηκε ο Hammond, ο οποίος διαπίστωσε ότι τα αρχαία ερείπια έχουν καλυφθεί από τα νερά και μόνο ελάχιστα ήταν ορατά. Αυτά αποτελούνται από μεγάλες ορθογώνιες λαξευμένες πέτρες, διαστάσεων 1.50Χ0.55Χ0.50 και 0.90Χ0.75Χ0.45 μ. Η περίμετρος των τειχών δεν υπερβαίνει τα 960 μέτρα και φέρει σε όλο το μήκος νεότερο τείχος, πιθανόν των χρόνων της Τουρκοκρατίας ή προγενέστερο.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Πρόγραμμα βελτίωσης βιοτόπων από των Σύλλογο Αλιβερίου.


Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αλιβερίου και Περιχώρων ολοκλήρωσε το πρόγραμμα βελτίωσης βιοτόπων σε εκτάσεις που βρίσκονται στο χώρο ευθύνης του. Πραγματοποιήθηκαν σπορές με το τρακτέρ που μας διατέθηκε από την Δ΄ Κ.Ο.Σ.Ε. και την πλήρη καθοδήγηση και στήριξη του επιστημονικού προσωπικού της Ομοσπονδίας..
Οι σπορές πραγματοποιήθηκαν σε άγονες και εγκαταλελειμμένες εκτάσεις με κύριο σκοπό την στήριξη των ενδημικών θηραμάτων της περιοχής, αλλά και άλλων πτηνών μη θηρεύσιμων. Οι εκτάσεις θα παρακολουθούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, για την επιτυχία της σποράς, αλλά και για την παρουσία, κυρίως, θηραματικών ειδών, έτσι ώστε το πρόγραμμα να επιτύχει απόλυτα και τα χρήματα των κυνηγών να πιάσουν τόπο.

ΠΗΓΗ: kinigotopos.gr

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

«Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας, και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων)


Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας, και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων), ν. Ιωαννίνων, ως περιοχή ‘Οικοανάπτυξης’ με περιφερειακή ζώνη προστασίας και καθορισμός χρήσεων γης όρων και περιορισμών δόμησης»

Φίλες και φίλοι,
Σας καλωσορίζω στον ηλεκτρονικό χώρο που φιλοξενεί τη δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο προεδρικού διατάγματος «Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας, και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων), ν. Ιωαννίνων, ως περιοχή ‘Οικοανάπτυξης’ με περιφερειακή ζώνη προστασίας και καθορισμός χρήσεων γης όρων και περιορισμών δόμησης».
Η λίμνη Παμβώτιδα και η ευρύτερη περιοχή περιλαμβάνουν Ζώνες Ειδικής Προστασίας για την ορνιθοπανίδα και Τόπους Κοινοτικής Σημασίας με σημαντικούς οικοτόπους και είδη προτεραιότητας που διακρίνονται για την ιδιαίτερη αξία και ενδιαφέρον λόγω της ποιότητας των φυσικών και πολιτιστικών τους χαρακτηριστικών.
Το σχέδιο προεδρικού διατάγματος έχει σκοπό την προστασία, διατήρηση και διαχείριση της βιοποικιλότητας, της φύσης και του τοπίου, ως φυσικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού φυσικού πόρου, ώστε να διασφαλίζονται οι φυσικές διεργασίες, η βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων, η λειτουργία και η εξέλιξη των οικοσυστημάτων καθώς και η ποικιλομορφία, η ιδιαιτερότητα και η μοναδικότητά τους στην υδάτινη, χερσαία και ευρύτερη περιοχή της Λίμνης Παμβώτιδας του νομού Ιωαννίνων.
Η ευρύτερη περιοχή της Λίμνης Παμβώτιδας ή Ιωαννίνων, με το χαρακτηρισμό της ως περιοχή «Οικοανάπτυξης, θα υπόκειται σε ενεργό διαχείριση για τη διασφάλιση της διατήρησης των προστατευόμενων τύπων οικοτόπων και ειδών που απαντώνται σε αυτή. Παράλληλα, θα δίνονται σημαντικές δυνατότητες για ανάπτυξη έργων και δραστηριοτήτων εναρμονισμένων με την προστασία της βιοποικιλότητας, της φύσης και του τοπίου.
Το προεδρικό διάταγμα υπό διαβούλευση, που στηρίζεται στο νόμο 1650/86, συντονίζει τις ποικίλες διατάξεις προστασίας της φύσης και του οικιστικού χώρου που ισχύουν στην περιοχή, σε ένα συνεκτικό θεσμικό πλαίσιο προστασίας της Παμβώτιδας, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις ανάγκες του ευαίσθητου οικοσυστήματος και του τοπίου όσο και τις ανάγκες της κοινωνίας της περιοχής για βιώσιμη ανάπτυξη.
Η δημόσια διαβούλευση θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις πολύτιμες απόψεις και τη συμμετοχή σας,
Τίνα Mπιρμπίλη
Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής


ΠΗΓΗ: opengov.gr

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΝΕΚΡΑ ΤΑ ΓΙΟΥΡΑ ΤΟΥ Σ. ΚΑΒΑΘΟΥΛΗ


ΦΡΙΚΗ Μαρτυρικός θάνατος κυνηγόσκυλων ύστερα από ληστεία

Έναν αργό και μαρτυρικό θάνατο επιφύλαξε τελικά η μοίρα για τα πέντε κυνηγόσκυλα του γνωστού αρθρογράφου Στάθη Καβαθούλη, τα οποία είχαν ΄΄απαχθεί΄΄ με? κινηματογραφικό τρόπο τον περασμένο Μάρτη από ένοπλους ληστές στην περιοχή της Βοιωτίας.
Ληστές τραπεζών είχαν δια της βίας ΄΄απαλλοτριώσει΄΄ το αυτοκίνητο του Σ. Καβαθούλη προκειμένου να ξεφύγουν από την καταδίωξη της αστυνομίας, μόνο που στην κλειστή καρότσα του Nissan Navara εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν και τα πέντε σκυλιά του, ράτσας Γιούρα!
Γύρω στους 8 μήνες μετά, το εγκαταλειμμένο αυτοκίνητο βρέθηκε τυχαία τις προηγούμενες μέρες, αλλά για τα πέντε κυνηγόσκυλα ήταν πολύ αργά?
Εγκλωβισμένα στην καρότσα είχαν βρει έναν αργό και μαρτυρικό θάνατο από δίψα, πείνα και ασφυξία, αφού οι ΄΄απαγωγείς΄΄ τους δεν άνοιξαν τουλάχιστον τις πόρτες για να τα απελευθερώσουν όταν εγκατέλειψαν το Navara σε απομονωμένη περιοχή.
Στις 26 του περασμένου Μάρτη , ο Σ. Καβαθούλης και τα κυνηγόσκυλα του συνάντησαν την ΄΄κακιά στιγμή΄΄ στην περιοχή του Αγ. Δημητρίου, λίγο έξω από τη Λιβαδειά, καθώς γύριζαν από ΄΄εκπαιδευτικό΄΄.
Ληστές Αλβανικής καταγωγής είχαν μόλις διαπράξει διπλή ληστεία στα υποκαταστήματα της Εθνικής και της Αγροτικής τράπεζας στη Μαλεσίνα, και καταδιώκονταν από την αστυνομία?
Το ένα λάστιχο του αυτοκινήτου τους είχε σκάσει κατά την καταδίωξη, οπότε στον Αγ. Δημήτριο που διασταυρώθηκαν με το Νissan του Καβαθούλη, υποχρέωσαν με την απειλή των όπλων τον οδηγό να βγει έξω και διέφυγαν με αυτό.
Για εβδομάδες μετά ο Στάθης και ομάδες φίλων του έψαχναν το αυτοκίνητο και τα σκυλιά στους ορεινούς όγκους και στις αγροτικές περιοχές της Βοιωτίας, χωρίς να καταφέρουν να το εντοπίσουν.
Λίγες μέρες πριν όμως, τα τσοπανόσκυλα ενός βοσκού βρήκαν το Navara επιμελώς κρυμμένο πίσω από πουρνάρια στη θέση Καμάρι, και άρχισαν να γαβγίζουν.
Ο γιος του βοσκού ? κυνηγός και ο ίδιος ? ήξερε το περιστατικό και κατάλαβε περί τίνος πρόκειται, αλλά για τα 5 Γιούρα ήταν πια πολύ αργά?. Βρέθηκαν σε αποσύνθεση μέσα στην κούτα τους στην καρότσα, αφού οι ληστές δεν τα απελευθέρωσαν τουλάχιστον πριν φύγουν!
Η τραγική ειρωνεία ήταν πως το αυτοκίνητο βρέθηκε κρυμμένο μόλις 10 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που είχε κλαπεί, ενώ ο Σ. Καβαθούλης και οι φίλοι του είχαν φτάσει δυο φορές κοντά στο σημείο όταν έψαχναν, αλλά δεν είχαν μπορέσει να το διακρίνουν πίσω από την πυκνή βλάστηση?

ΠΗΓΗ: diananews.gr

Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΣΕΙΣ…


Το 2011 άρχισε για μια ακόμα φορά με θύματα ανυποψίαστα σκυλιά. Χθες το βράδυ γυρνώντας από την βραδινή μου έξοδο είδα κοντά στο σπίτι μου ένα νεκρό σκυλί στην άκρη του δρόμου. Κατάλαβα αμέσως τι είχε γίνει… Φόλα! Με το φώς της ημέρας ήρθε και ο απολογισμός αυτής της ενέργειας, δυο νεκρά σκυλιά σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο. Εγώ δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω αυτούς τους ανθρώπους, κάντε το εσείς. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πώς δεν μπορώ να τους εντάξω στο ανθρώπινο είδος γιατί πέραν της ενέργειας που κρίνεται καταδικαστέα, αυτές τις μέρες δεν κάνεις τέτοια πράγματα. Άλλωστε άλλο μας διδάσκει το πνεύμα των εορτών.

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 2011.

Ο Κυνηγότοπος σας εύχεται χρόνια πολλά, καλή χρονιά, και το νέο έτος να φέρει σε όλους υγεία , αγάπη και ευτυχία.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...