Μπροστά σε έναν οπλοβαστό, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς το όπλο του λαγοκυνηγού. Συνήθως είναι καραμπίνα, με κάννη 70 ή περισσότερων εκατοστών. Αν μάλιστα έχει σταθερό τσοκ, θα είναι φουλ!
Εξωτερικά το όπλο θα έχει έντονα σημάδια χρήσης: ξεβαμμένο μέταλλο, τριμμένο κοντάκι και δεν θα λείπουν οι αορτηριούχοι. Εσωτερικά το όπλο θα είναι περίπου άθικτο. Ο τύπος και η κατάσταση του όπλο λένε πολλά για το κυνήγι του λαγού όπως ήταν κάποτε, διότι τα πράγματα αλλάζουν.
Ο λαγοκυνηγός είναι χαρακτηριστική περίπτωση του κυνηγού που περπατά πολύ, αλλά τουφεκάει λίγο... Η κατανάλωση φυσιγγίων του λαγοκυνηγού σπάνια ξεπερνά το ένα κουτί φυσίγγια το χρόνο. Αυτό εξηγεί την καλή κατάσταση των όπλων - έχουν ρίξει ελάχιστα φυσίγγια! Ομως για να φτάσουν μέχρι το σημείο κυνηγίου έχουν περάσει τα πάνδεινα, καθώς κρεμάμενα στον ώμο του κυνηγού, τρίβονται σε κλαδιά, πέτρες και ξερολιθιές... Ο παραδοσιακός τρόπος κυνηγίου του λαγού σημαίνει ιχνηλάτες. Αυτό εξηγεί και τον αορτήρα. Το όπλο μένει στον ώμο καθώς ο κυνηγός κουμαντάρει τα σκυλιά του, ή καθώς πηγαίνει στο σημείο που θα τα λύσει στον βραδινό ντορό. Επίσης εξηγεί το μήκος κάννης και το φουλ τσοκ.
Ο παραδοσιακός λαγοκυνηγός δεν έχει πολλές ευκαιρίες και επαφές με το θήραμά του και έτσι δεν παίζει με τη βλητική απόδοση. Το φουλ τσοκ του εγγυάται ότι καλύπτει την απόσταση που θα του γυρίσουν τον λαγό τα σκυλιά, από τα 30 μέτρα μέχρι τα 45. Η προτίμηση προς τα βαριά όπλα, τα Remington 1100, Browning Auto 5 και τα συγγενικά μοντέλα, είναι και αυτή... επιλογή ασφαλείας. Ο λαγοκυνηγός θέλει κάτι σίγουρο. Εφόσον δεν κυνηγά μπεκάτσα ή πέρδικα, το βάρος του είναι αδιάφορο. Αυτό που θέλει είναι αξιοπιστία και σιγουριά όταν έλθει η ώρα. Η τρίτη βολή που προσφέρει η καραμπίνα είναι ένα πρόσθετο ατού, διότι λαγό μπορεί να μη δει ξανά σε απόσταση βολής για πολύ καιρό. Από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας ο λαγός αυξάνεται στην Ελλάδα. Δεν ξέρουμε το αίτιο για την αύξηση, όμως είναι κάτι που διαπιστώνουμε εμπειρικά όλοι οι κυνηγοί. Οπως ήταν αναμενόμενο άρχισαν να ασχολούνται και με τον λαγό πολύ περισσότεροι κυνηγοί απ’ ό,τι πριν από μερικές δεκαετίες.
Οταν ένας κυνηγός ασχολείται «και με τον λαγό», σε αντίθεση με τον παθιασμένο και εξειδικευμένο λαγοκυνηγό, φέρνει στο κυνήγι άλλες συνήθειες και άλλα σκυλιά. Ηπειρωτικές φυλές που μαθαίνουν να δουλεύουν τον λαγό, όπως το κούρτσχααρ και ντράτχααρ, προσφέρουν βολή στο ξεπέταγμα του λαγού. Εδώ οι βολές είναι κοντινές, μέσα στην εμβέλεια του ανοικτού τσοκ. Το όπλο τότε είναι το γενικών καθηκόντων κυνηγετικό όπλο, που ο κυνηγός χρησιμοποιεί και σε κυνήγια πουλιών, συχνά μια ελαφριά καραμπίνα ή ένα σουπερποζέ. Οι επιλογές μάλιστα πιο μοντέρνων λαγοκυνηγών που κυνηγούν τον λαγό «καβάλα» με πιο κοντινούς και ελεγχόμενους ιχνηλάτες, έχουν αποδείξει ότι το λαγοτούφεκο δεν είναι αναγκαστικά βαρύ και τσοκαρισμένο. Δεν υπάρχει λόγος γιατί ένα ελαφρύ όπλο μπορεί να είναι εξαιρετικά και στον λαγό.
Πρόσφατα άκουσα πωλητή να επιμένει ότι η καραμπίνα Becaccia της Benelli «δεν κάνει για λαγό». Ομως κάνει! Με το κατάλληλο τσοκάκι στην κάννη, η καραμπίνα αυτή, με βάρος αρκετά κάτω από 3 κιλά, είναι εξαιρετικά βολική για λαγό. Εξίσου κατάλληλο είναι και το σύγχρονο σουπερποζέ με τσοκάκια. Συνήθως αυτά τα όπλα είναι μονοσκάνδαλα, ενώ αν βρεθεί δισκάνδαλο τότε είναι ακόμη καλύτερο, διότι προσφέρει άμεση αλλαγή τσοκ χωρίς ψάξιμο για τον επιλογέα. Η επιλογή του μισού και 3/4 τσοκ (3 και 2 άστρα) κάνει το σύγχρονο σουπερποζέ χρησιμότατο στο κυνήγι του λαγού, δίνοντας άμεση επιλογή τσοκ ανάλογα με το έδαφος και την απόσταση που κυνηγάνε τα σκυλιά.
Το πλαγιόκαννο «παίζει» και αυτό, αλλά δεν βρίσκεται σε τόσο μεγάλη ποικιλία στα χαμηλότερα επίπεδα τιμών. Επίσης, το πλαγιόκαννο είναι σχετικά ευαίσθητο συγκρινόμενο με την καραμπίνα και το σουπερποζέ, σε ό,τι αφορά τη μεταφορά σε κακοτράχαλα εδάφη. Τα σύγχρονα όπλα, και ειδικά οι καραμπίνες, προσφέρουν χαρακτηριστικά που μπορούν να αποδειχτούν ιδιαίτερα χρήσιμα για τον λαγοκυνηγό. Ανάμεσα σε αυτά είναι οι γρήγορα αποσπώμενοι αορτήρες και τα συνθετικά κοντάκια.
Οι αορτήρες βγαίνουν εύκολα και αφήνουν το όπλο ελεύθερο, ενώ το καθιστούν πιο γρήγορο στην επώμιση και πιο ασφαλές. Το συνθετικό κοντάκι, όσο βλάσφημο και αν ακούγεται αυτό, είναι χρήσιμο ακριβώς διότι δεν έχει νερά και λεπτεπίλεπτα φινιρίσματα. Το συνθετικό είναι άπειρα πιο ανθεκτικό από την καρυδιά στις κακουχίες του κυνηγότοπου. Για όσους δεν συμβιβάζονται με το συνθετικό, αλλά θέλουν να έχουν τα χέρια ελεύθερα στο κυνήγι για να κουμαντάρουν σκυλιά και εφόδια, υπάρχουν τα καλύμματα του κοντακιού. Το κάλυμμα καλύπτει το κύριο σώμα του κοντακιού και το προστατεύει από τριβές και πεσίματα.
Να κλείσουμε με μια συμβουλή για όσους φτιάχνουν ένα λαγοτούφεκο, κάνοντας κάποιες μετατροπές σε ένα «κοινό» όπλο. Το λαγοτούφεκο ρίχνει βολές προς τα κάτω. Είναι λοιπόν σημαντικό να γίνει κατάλληλη αλλαγή της κλίσης του πέλματος ώστε να βολεύει στην επώμιση που προτείνει την κάννη προς τα κάτω. Η σωστή κλίση θα βοηθήσει στην επώμιση, αλλά περισσότερο βοηθά στη σταθεροποίηση του όπλου για τη δεύτερη βολή, που συνήθως είναι και η πιο επιτυχής.
Κείμενο: Νικήτας Κυπρίδημος
ΠΗΓΗ: www.diananews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου