ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ

Θα σας πω την προσωπική μου ιστορία ως κυνηγός για την καλή κατανομή που μπορεί να έχει ένα φυσίγγι και το αποτέλεσμα πάνω στο θήραμα. Όταν ξεκίνησα να κυνηγάω στην ηλικία των 18 ετών με μια καραμπίνα Beretta 303 και κάνη 71cm με το πιο κλειστό τσόκ (άσσο) και με νούμερο σκάγια (5-6) δεν μπορούσα να πετύχω κοντά αλλά και μακριά έχανα πουλιά τραυματισμένα. Ο πατέρας μου, που μου έμαθε τα βασικά, υποστήριζε πως δεν στοχεύω καλά και πως έπρεπε να χρησιμοποιώ μικρά νούμερα σκαγιών (5-6) για καλύτερη διάτριση, πιστεύοντας πως ο τραυματισμός οφειλόταν εκεί . Στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε αυτό και με τον καιρό έκανα μια διαπίστωση. Στα χτυπημένα θηράματα που έπεφταν τραυματισμένα όταν τα καθάριζα έβρισκα 1 με 2 τραύματα και σε σημεία που δεν ήταν εύκολο να πέσει νεκρό. Έτσι λοιπόν άρχισα να δοκιμάζω τα φυσίγγια σε στόχους ! Διαπίστωσα ότι τα μικρά νούμερα (5-6) στα 35 μέτρα και πάντα με το ίδιο τσόκ (άσσο) είχαν καλή διάτριση αλλά φτωχή κατανομή ενώ στα μεγάλα νούμερα (8-9) συνέβαινε το αντίθετο. Έτσι λοιπόν άλλαξε όλη η φιλοσοφία μου πάνω στο νούμερο τον σκαγιών που έπρεπε να χρησιμοποιώ γιατί τα πουλιά δεν είχαν πρόβλημα στη διάτριση αλλά στα τραύματα που ήταν λίγα και το πουλί δεν έπεφτε ή έπεφτε τραυματισμένο. Αυτό το αποδεικνύω σε μια δοκιμή που έκανα σήμερα για εσάς. Έφτιαξα 2 στόχους σε κόλες Α4 και έριξα στον πρώτο με νούμερο σκαγιών (8) και στο δεύτερο με νούμερο σκαγιών (5). Το αποτέλεσμα είναι εμφανές. Στον πρώτο στόχο το θήραμα είναι σίγουρο ενώ στο δεύτερο μάλλον δε θα το πετύχει και αν το πετύχει θα το τραυματίσει. Επομένως η καλή κατανομή σε ένα φυσίγγι είναι το ζητούμενο για τη ρίψη του θηράματος, εφόσον θα του προκαλέσει πολλά τραύματα, θα το θανατώσει και πιο σύντομα και έτσι δεν θα χαθεί τραυματισμένο. Εδώ θα ήθελα να σημιώσω πως η καλή κατανομή δεν οφείλεται μόνο στο νούμερο των σκαγιών αλλά και στο τσοκάρισμα του όπλου, στα γραμμάρια της γόμωσης του φυσιγγίου και στις καιρικές συνθήκες , επομένως αν θέλετε να βρείτε το ιδανικό φυσίγγι κάντε πολλές δοκιμές .