<<Νέα παράταση για τα αδήλωτα όπλα!>>

Τέλος της αγωνίας για εκατοντάδες κυνηγούς που δεν είχαν δηλώσει έγκαιρα τα κυνηγετικά τους όπλα στις προηγούμενες παρατάσεις του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, έρχεται να δώσει νομοσχέδιο που ψήφισε η Βουλή για θέματα αρμοδιότητας του υπ. Εσωτερικών λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
Σύμφωνα με τη ρύθμιση, όλοι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν τα όπλα τους που έχουν άδεια από το Δασαρχείο, να ανανεώνουν τις άδειες κατοχής από τα Αστυνομικά Τμήματα και το κυριότερο να δηλώνουν επιτέλους τα όπλα που δεν είχαν δηλωθεί ποτέ (!) μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου 2009. Ενα σοβαρότατο πρόβλημα που δεν επιλύεται ούτε μ’ αυτή τη ρύθμιση, αφού δεκάδες ή και εκατοντάδες πολίτες κάθε χρόνο, γίνονται κάτοχοι αδήλωτων όπλων των υπέργηρων συγγενών τους που έφυγαν από τη ζωή. Ενα κενό νόμου που «βαφτίζει» παράνομους δεκάδες συμπολίτες μας.
Η νέα ρύθμιση είναι πραγματικά μια ευκαιρία για όλους αυτούς που θέλουν να νομιμοποιήσουν αυτά τα όπλα που απέκτησαν ελέω κληρονομιάς, είτε για να κυνηγήσουν είτε για να τα πουλήσουν.
Αδικαιολόγητοι, αλλά άμεσα κερδισμένοι από τη νέα παράταση οι κυνηγοί-κάτοχοι Δελτίων Αδειας Κατοχής Κυνηγετικών Οπλων, από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους, όπου παρά τη 10ετή τους διάρκεια, δεν τα ανανέωσαν όταν έπρεπε.
Το υπουργείο δικαιολογείται απόλυτα μετά από τη νέα παράταση, να τη θεωρεί ως την τελευταία που μπορεί να δοθεί. Αλλωστε, όπως δηλώνει στην επείγουσα ανακοίνωση που έστειλε στις κυνηγετικές οργανώσεις, μετά την παρέλευση της συγκεκριμένης ημερομηνίας θα επιβάλλονται οι προβλεπόμενες από το νόμο περί όπλων, ποινικές και διοικητικές κυρώσεις. Με λίγα λόγια η κατοχή κυνηγετικών όπλων χωρίς άδεια θα είναι παράνομη και θα επιφέρει κυρώσεις στους κατόχους τους.
Ταυτόχρονα το υπουργείο θα πρέπει να φροντίσει ΑΜΕΣΑ, αφού δεν το έκανε σ’ αυτό το νομοσχέδιο, να ρυθμίσει τα θέματα κληρονομιάς ή αδήλωτων κυνηγετικών όπλων, όπως και το θέμα της νόμιμης καταστροφής όπλου (με πρωτόκολλο) για να απαλλαχτεί ο κάτοχός του από ένα άχρηστο όπλο?

«Στενάζουν» τα ποτάμια της Ηπείρου.

Η μόλυνση από τα χημικά λιπάσματα και τα αστικά ή βιομηχανικά απόβλητα, έχει πλέον προσβάλει τα περισσότερα ποτάμια της Ηπείρου.
Αυτό δείχνουν οι μελέτες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στους ποταμούς Λούρο και Καλαμά, για τους οποίους υπάρχουν ενδείξεις εκτεταμένης μόλυνσης. Μάλιστα, η υπεράντληση που γίνεται το καλοκαίρι για την άρδευση καλλιεργούμενων εκτάσεων, επιτείνει το πρόβλημα.
Τα νερά των περισσότερων ποταμών κοντά στις πηγές τους είναι καθαρά, από τον μέσο ρου έως τις εκβολές όμως, θολώνουν, αλλάζουν χρώμα και σύσταση καθώς δέχονται ανεξέλεγκτα αστικά, βιομηχανικά και γεωργοκτηνοτροφικά απόβλητα. Ο ανθρώπινος παράγοντας δρα ανεξέλεγκτα.
-«Πριν από 20 χρόνια ο Λούρος ήταν γεμάτος από κόκκινες καραβίδες, πέστροφες και βέβαια βατράχια», αναπολούν οι κάτοικοι, που σήμερα βλέπουν ένα ποτάμι χωρίς καθόλου ζωή.
Το πρόσφατο πόρισμα του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών είναι αποκαλυπτικό: η περιοχή είναι γεμάτη χοιροστάσια, τα λύματα των οποίων ρίχνονται ανεξέλεγκτα στο ποτάμι, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα απόβλητα των πτηνοτροφείων και σφαγείων.
Παράλληλα, οι γύρω πόλεις δεν διαθέτουν βιολογικό καθαρισμό, με αποτέλεσμα αστικά λύματα να καταλήγουν ανεπεξέργαστα στο Λούρο, ένα ποτάμι που εκβάλλει στον Αμβρακικό κόλπο, μια κλειστή δηλαδή θάλασσα με ένα πολύ ευαίσθητο οικοσύστημα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η διαρκώς αυξανόμενη ρύπανση του Αμβρακικού συνδέεται άμεσα με τα απόβλητα του Λούρου. Δεν είναι τυχαίο ότι γύρω από τις πηγές του Αγ. Γεωργίου δυστυχώς υπάρχουν παντού ταμπέλες με μεγάλα γράμματα. «Εδώ δεν πίνουμε νερό». Ο Καλαμάς δέχεται απόβλητα οικισμών από όπου διέρχεται, και σε πολλά σημεία οι όχθες του μετατρέπονται σε σκουπιδότοπους.

<<ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΥΓΡΟΤΟΠΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ>>

Αργοσβήνουν οι υγρότοποι της χώρας μας που προστατεύονται από τη διεθνή σύμβαση Ραμσάρ (1971), καταγγέλλουν το WWF, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος - Πολιτισμού και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγρότοπων (2 Φεβρουαρίου), οι τρεις περιβαλλοντικές οργανώσεις υπογραμμίζουν πως «οι υγρότοποι διεθνούς σημασίας υποβαθμίζονται σε τέτοιο βαθμό, ώστε να χάνεται η μοναδική οικολογική τους αξία», ενώ κάνουν λόγο για αλλαγές στο υδρολογικό καθεστώς, αλλοίωση και υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων, απόρριψη στερεών και εκροή αστικών αποβλήτων, παράνομη και αυθαίρετη δόμηση, εντατικοποίηση της γεωργίας και λαθροθηρία. Χαρακτηριστικό είναι πως οι 7 από τους 10 εντάσσονται στον Κατάλογο Μοντρέ (η «μαύρη λίστα» της Σύμβασης Ραμσάρ, όπου καταχωρίζονται υγρότοποι με ιδιαίτερα ανησυχητικές αλλαγές στην οικολογική τους κατάσταση), οι περισσότεροι ανά χώρα μαζί με το Ιράν...
Η έκθεση «Ελληνικοί Υγρότοποι Ραμσάρ: Αξιολόγηση Προστασίας και Διαχείρισης» αναδεικνύει επίσης ένα ελλιπές καθεστώς επιστημονικής παρακολούθησης, διαχείρισης και φύλαξής τους. Χαρακτηριστικό είναι πως για τους 9 από τους 10 υγρότοπους δεν υπάρχουν διαχειριστικά σχέδια, αν και η σύνταξή τους αποτελεί μέρος των υποχρεώσεων της Ελλάδας σύμφωνα με τη σύμβαση Ραμσάρ. Οπως επισημαίνουν οι οργανώσεις, πολλοί από τους Φορείς Διαχείρισης δεν έχουν επαρκώς καταρτισμένο μόνιμο προσωπικό, ενώ η φύλαξη είναι ανεπαρκής. Οι φύλακες, όπου υπάρχουν, δεν μπορούν να επέμβουν για να σταματήσουν παράνομες δραστηριότητες, αλλά αρκούνται στην ειδοποίηση των αρμόδιων Αρχών. «Η ολοκλήρωση φέτος του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης θέτει σε κίνδυνο τη συνέχεια λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης, ενώ η εθνική χρηματοδότηση είναι πρακτικά ανύπαρκτη», τονίζεται στην έκθεση. Και αν οι επτά από τους 10 υγρότοπους χαρακτηρίστηκαν Εθνικά Πάρκα τα τρία τελευταία χρόνια, αυτό δεν εξασφαλίζει αυτομάτως την προστασία τους. Ως χαρακτηριστική περίπτωση αναφέρεται το Δέλτα του Εβρου, όπου αυξάνονται τα παράνομα χτίσματα των λαθροκυνηγών και υποβαθμίζεται σημαντικά ο βιότοπος...
Από την οικολογική νέκρωση της Κορώνειας και τις ισχυρές πιέσεις στο δέλτα Αξιού, Λουδία, Αλιάκμονα λόγω της εγγύτητάς τους στη Θεσσαλονίκη, μέχρι την ανεξέλεγκτη απόρριψη σκουπιδιών και μπαζών ή την εκροή λυμάτων από χοιροστάσια και ορνιθοτροφεία στον Αμβρακικό, η έκθεση περιγράφει μια απογοητευτική πραγματικότητα.